نگاهی به اطرافِ محل های عمومی کمپینگ بیندازید. پارک های ملی چندین محل رویایی برای کمپینگ در اطراف خود دارند که از میزهای پیکنیک و دستشویی ها فاصله داشته باشند. این واقعیت را نیز باید درنظر گرفت که همانقدری که نزدیک بودن به دستشویی های عمومی کار راه انداز و مناسب است، بهتر آن است که مجبور به تحملِ بوی نامناسب این دستشویی ها هنگام کمپ و یا شنیدن سر و صدایِ اضافی بقیه کمپرهایی که فقط یک آواز را بلدند با صدای بلند بخوانند نباشیم.
زمانی که در چادر مسافرتی خود و در محل های کمپِ خیلی قدیمی و بکر به سر می برید برنامه ای داشته باشید که چطور قرار است وضعیت زباله تان را مدیریت کنید. چند کیسه با خود بیاورید و زباله هایتان را جمع کنید و یا آن زباله هایی را که طبیعی هستند دفن کنید. به یاد داشته باشید دستمال های کاغذی به سرعت تجزیه نمی شوند پس آنها را هم با خود برگردانید.
سعی کنید مهارت های آشپزی در طبیعت تان را گسترش دهید. درست است که غذاهای خشکِ آماده گزینه های خوبی هستند، اما هزاران راه دیگر هم وجود دارد. اگر زمانِ کمی صرف تحقیق و برنامه ریزی نمائید می توانید خودتان و دوستانتان را با یک غذای پخته ی تقریبا خانگی و خوشمزه شگفت زده سازید.
سعی نکنید یک محل کمپ جدید درست کنید. اگر به جاهای درستی نگاه کنید قادر خواهید بود مناطقی را پیدا کنید که مردم قبلا آنجا کمپ کرده باشند. در اینصورت کار شما بسیار ساده تر خواهد بود. پس درختان و شاخه هایشان را برای ساختن محل کمپِ جدید قطع نکرده و حتی الامکان در صورت وجود محلی مناسب برای آتش، سعی به ایجاد بستر آتش جدید نیز نکنید.
فراموش نکنید که بعد از یک دورهمی و یک غذای خوشمزه، هنوز موظفید که کمی تمیزکاری کنید. غذایی را که ممکن است روی کوله و یا لباس هایتان ریخته باشید را تمیز کرده و می توانید از غذاهایی استفاده کنید که راحت تر و تمیز تر خورده می شوند.
لذت "سبک سفری" را تجربه کنید. این مدلِ کمپینگی از این جمله معروف است که: "هرچه بیشتر بدانید کمتر محتاج خواهید بود". بعد از هر سفر لیستی از وسایلی را که با خود بردید ولی از آن استفاده ای نکردید یا وسایلی که استفاده شد اما این استفاده به سنگینی وزنِ آن وسیله نمی ارزید تهیه کنید. قطعا در سفر بعدی تجربه موثر تری خواهید داشت. مثلا داشتن شطرنج لذت بخش خواهد بود ولی راه های دیگری هم بران لذت بردن از سرگرمی ها وجود خواهد داشت بدون اینکه وزن زیادی را به خود تحمیل کنید. همچنین جاهایی آتش روشن کنید که قانونی و امن باشند. و در نهایت از طبیعت عکس بگیرید و زیبایی ها را به اشتراک بگذارید.
به یاد داشته باشید که بیرون از خانه و در چادر مسافرتی در دلِ طبیعت خوابیدن، کمی سخت تر خواهد بود. هرچه باشد در ازایِ خوابیدن در اتاق هتلی با هزاران ستاره هزینه هایی دارد که یکی از آنها فدا کردن کمی از راحتی مان است. وسایلی را با خود بیاورید که به راحتی بیشتر شما کمک می کند. مثلا گوش گیر. این فکر که با شنیدن صدای سنجاب ها لابلای درختان به خرس فکر کنید را خنثی می کند یا شما را از خروپف همسفرتان در امان نگه دارد. یا کیسه ای که با قرار دادن لباسهای اضافیتان بتوانید از آن به عنوان بالش استفاده کنید. فراموش نکنید که سنگ ها و ریشه های درختان شاید در ابتدای شب زیاد سِفت و ناراحت در زیر سرمان احساس نشوند، اما هرچه به صبح نزدیکتر شویم سخت تر خواهند شد! و احساس ناراحتی بیشتری ایجاد می کنند. همچنین نوشیدن یک نوشیدنی گرم حسِ راحتی به مراتب بیشتری را به شما خواهد داد.
وسایل و تجهیزاتی را که برای بقا به آنها نیاز دارید به یاد داشته باشید. چادر مسافرتی و کیسه خواب مسافرتی، هردو از جمله مهمترین تجهیزات طبیعت گردی به حساب می آیند. همچنین فراموش کردن لباس گرم، دربازکن، نقشه مسیر و یا ابزارآشپزی می تواند تفاوت زیادی بین تجربه یک خاطره لذت بخش و یا بد و یا حتی خطرناک ایجاد کند.
فردی نباشید که قبل از خواب یک شاخه بزرگ را روی آتش می گذارد و باعث می شود بقیه تا خاموش شدن آتش نتوانند بخوابند، فردی نباشید که بطری نوشابه یا قوطی کنسروش را در آتش می اندازد (اینها نه آتش می گیرند و نه تجزیه خواهند شد)، فردی نباشید که دو دقیقه یک بار چوب های آتش را جا به جا می کند (سه دقیقه یک بار اصلا اشکالی ندارد!).
هرگز آتش در حال خاموش شدن را به حال خود نگذارید. با هم زدن و تکان دادنِ چوب ها مطمئن شوید که آتش خاموش شده باشد. و در نهایت آدمی نباشیم که به خاطر گرفتن یک عکس اینستاگرامی، گیاهان حساس را از بین می برد یا سنگ ها و شاخه ها را جا به جا می کند و یا در جاهای غیرقانونی و حساس، کمپ به پا می کند. بسیاری از این موارد پیگرد قانونی خواهند داشت.
